Αρθρίτιδα γόνατος

Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος μπορεί να είναι πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής. Ως πρωτοπαθής χαρακτηρίζεται η αποδόμηση και φθορά του χόνδρου χωρίς γνωστή αιτιολογία. Η δευτεροπαθής μπορεί να οφείλεται σε:

• Μετατραυματική (προηγούμενο ενδαρθρικό κάταγμα, έλλειμα χόνδρου)
• Κακό μηχανικό άξονα του γόνατος (ραιβογονία-βλαισογονία)
• Ρευματοειδή αρθρίτιδα
• Οστεονέκρωση
• Ψωριασική αρθρίτιδα
• Σηπτική αρθρίτιδα
• Αιμορροφιλία
• Ουρική αρθρίτιδα
• Ψευδοουρική αρθρίτιδα
• Χονδρασβέστωση
• Αιμοχρωμάτωση
• ν. Paget
• ν. Wilson
• Δρεπανοκυτταρική αναιμία
• Ακρομεγαλία κ.λπ.

Παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας

Διαχωρίζονται σε αυτούς που μπορούν να τροποποιηθούν και επομένως να προληφθεί η αρθρίτιδα και σε άλλους που δεν μπορούν να τροποποιηθούν.

Μπορούν να τροποποιηθούν:

• Ενδαρθρικό τραύμα-κάταγμα
• Επάγγελμα, παρατεταμένη ορθοστασία και βαθύ κάθισμα (αγρότες)
• Μυϊκή αδυναμία, αστάθεια
• Αυξημένο σωματικό βάρος
• Μεταβολικό σύνδρομο

Δεν μπορούν να τροποποιηθούν:

• Φύλο (συχνότερα εμφανίζεται στις γυναίκες)
• Ηλικία (στις μεγαλύτερες ηλικίες)
• Γενετική προδιάθεση (είναι υπό έρευνα)
• Φυλή

Διάγνωση

Η οστεοαρθρίτιδα έχει κύριο χαρακτηριστικό τον πόνο στην περιοχή του γόνατος. Ο πόνος εμφανίζεται σταδιακά, χειροτερεύει με την δραστηριότητα ή όταν ο ασθενής ανεβαίνει σκάλες. Κατά την φυσική εξέλιξη της νόσου υπάρχουν περίοδοι εξάρσεων και υφέσεων του πόνου. Προοδευτικά οι εξάρσεις γίνονται συχνότερες και στο τέλος ο πόνος μονιμοποιείται. Προοδευτικά επίσης εγκαθίστανται δυσκαμψία (αδυναμία πλήρους κάμψεως-εκτάσεως), ύδραρθρο και οίδημα όπως και παραμόρφωση του ανατομικού άξονα του γόνατος. Στην αρθροπάθεια του έσω διαμερίσματος, που είναι συχνότερη, το γόνατο προοδευτικά ραιβοποιείται και σε αυτήν του έξω διαμερίσματος το γόνατο βλαισοποιείται.

Ακτινολογικός έλεγχος

Περιλαμβάνει:

1) Προσθιοπίσθια ακτινογραφία γόνατος σε όρθια θέση

2) Πλάγια ακτινογραφία με το γόνατο σε έκταση σε πρόσθια θέση

3) Ακτινογραφία κατ’ εφαπτομένη της επιγονατίδας

4) Οπισθιοπρόσθια ακτινογραφία σε κάμψη  45⁰ (Rosenberg view). Αυτή η προβολή είναι πιο ευαίσθητη στο να εντοπίσει στην στένωση του μεσάρθριου διαστήματος.

5) Ακτινογραφία σε όρθια θέση ολόκληρων των κάτω άκρων από τα ισχία ως τις ποδοκνημικές. Εκτιμώνται ο ανατομικός και μηχανικός άξονας του κάτω άκρου και ανιχνεύονται  πιθανές παραμορφώσεις που βρίσκονται μακριά από το γόνατο.

Σημείωση: Η αξονική (CT) και η μαγνητική τομογραφία (MRI) δεν είναι απαραίτητες στην διερεύνηση της αρθρίτιδας του γόνατος. Μπορεί να χρειαστούν σε περιπτώσεις όπου δεν είναι εμφανές το αίτιο πόνου στις απλές ακτινογραφίες (οστεονέκρωση γόνατος, μεγάλα ελλείματα χόνδρου, όγκοι κ.λπ.). Σήμερα μπορεί να ζητηθούν σε περιπτώσεις χρήσεως εξατομικευμένων εργαλείων στην αρθροπλαστική και στην ρομποτική χειρουργική του γόνατος.

Ακτινολογικά ευρήματα στην οστεοαρθρίτιδα του γόνατος (Εικονα 2)

1) Στένωση του μεσάρθριου διαστήματος, συνήθως του έσω στα ραιβά γόνατα και του έξω στα βλαισά γόνατα

2) Δημιουργία οστεοφύτων στις παρυφές των κνημιαίων και μηριαίων κονδύλων

3) Σκλήρυνση υποχονδρίου οστού

4) Υποχόνδριες κύστεις

5) Παραμόρφωση άξονα του γόνατος (σε ραιβότητα σε βλάβη του έσω διαμερίσματος ή βλαισότητα σε βλάβη του έξω διαμερίσματος)

Θεραπεία

Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος είναι αρχικά συντηρητική. Η συντηρητική αγωγή στοχεύει στην μείωση των συμπτωμάτων και την βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών για άλλοτε άλλο διάστημα. Δεν υπάρχει μέχρι σήμερα αγωγή που να αναστρέφει την φυσική πορεία της αρθρίτιδας και να επαναφέρει το γόνατο σε φυσιολογική κατάσταση.

Η συντηρητικά αγωγή περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

Φαρμακευτική αγωγή: Συστήνεται σαν αγωγή 1^ης γραμμής (AAOS) για την βελτίωση των συμπτωμάτων της οστεοαρθρίτιδας. Περιλαμβάνει παρακεταμόλη και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, μεμονωμένα ή σε συνδυασμό. Προσοχή στην χορήγηση ΜΣΑΦ λόγω των παρενεργειών από το καρδιαγγειακό, το γαστρεντερικό σύστημα και τα νεφρά.

Φυσικοθεραπεία – ασκήσεις: Συνδυασμός φυσικοθεραπείας και ασκήσεων (ισομετρικές) στο σπίτι βελτιώνει τα συμπτώματα της αρθρίτιδας του γόνατος.

Αλλαγή δραστηριοτήτων: Πρέπει να αποφεύγονται η ανύψωση βάρους, το ανέβασμα-κατέβασμα σκάλας, έντονες αθλητικές δραστηριότητες, το βαθύ κάθισμα

Απώλεια βάρους: Η απώλεια βάρους βελτιώνει την συμπτωματολογία της οστεοαρθρίτιδας (AAOS)

Ενδαρθρικές εγχύσεις κορτιζόνης: Μπορεί να ελαττώσουν την οξεία φλεγμονή στο γόνατο, βελτιώνοντας τον πόνο και το οίδημα. η δράση τους όμως είναι μη προβλέψιμη και οπωσδήποτε παροδική.

Σημείωση: Δεν συστήνονται τα φαρμακευτικά συμπληρώματα γλυκοζαμίνης-χονδροϊτίνης και οι ενδαρθρικές εγχύσεις υαλουρονικού οξέος (AAOS)

AAOS: American Academy of Orthopaedic Surgeons

Χειρουργική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος.

Οι επιλογές της χειρουργικής αντιμετώπισης είναι:

1) Οστεοτομία

2) Μονοδιαμερισματική αρθροπλαστική γόνατος

3) Ολική αρθροπλαστική γόνατος

Οστεοτομίες γόνατος

Οι οστεοτομίες του γόνατος αποσκοπούν να μεταβάλουν την κατανομή της φόρτισης στο πάσχον γόνατο από το διαμέρισμα που έχει φθαρεί στο άλλο που παραμένει υγιές. Οι οστεοτομίες γίνονται είτε στο άνω πέρας τις κνήμης, στο κάτω πέρας του μηριαίου ή με συνδυασμό και των δύο. Η υψηλή οστεοτομία κνήμης είναι η συχνότερη από τις οστεοτομίες που γίνονται σήμερα. (εικ.    )

Οι ενδείξεις για οστεοτομία γόνατος σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα είναι περιορισμένες σήμερα και αφορούν νέους υγιείς ασθενείς < 50 ετών με μεγάλη δραστηριότητα και σοβαρά συμπτώματα από το γόνατο που επηρεάζει σοβαρά το επίπεδο ζωής και την εργασία τους. Σημαντική προϋπόθεση για οστεοτομία σε αυτούς τους ασθενείς είναι να έχει επηρεαστεί μόνο το ένα διαμέρισμα του γόνατος και το άλλο να είναι υγιές, να υπάρχει διαταραχή του άξονα του γόνατος η οποία θα αποκατασταθεί με την οστεοτομία και ο ασθενής να είναι ικανός να ακολουθήσει τις οδηγίες μέχρι την πώρωση της οστεοτομίας. Άλλες προϋποθέσεις είναι: επαρκείς σύνδεσμοι, καλή κινητικότητα του γόνατος (κάμψη>90⁰, έλλειμα έκτασης <15⁰), και η απαραίτητη διόρθωση της παραμόρφωσης να είναι < 20⁰.

Η επέμβαση αυτή δεν έχει απόλυτα προβλέψιμα αποτελέσματα και δεν αποκαθιστά τον κατεστραμμένο χόνδρο στο πάσχον διαμέρισμα του γόνατος.

Η οστεοτομία επιτρέπει στον νέο ασθενή να επανέλθει σε  βαριές χειρωνακτικές εργασίες και καθυστερεί την ολική αρθροπλαστική κατά το μέγιστο διάστημα των 7-10 ετών.

Μονοδιαμερισματική Αρθροπλαστική Γόνατος

Κατά την μονοδιαμερισματική αρθροπλαστική αντικαθίσταται με πρόθεση το ένα μόνο διαμέρισμα του γόνατος (συχνότερα το έσω) (εικόνα 4) . Σήμερα η μονοδιαμερισματική αρθροπλαστική γίνεται σε ποσοστό <10% του συνόλου των αρθροπλαστικών γόνατος, (7,8% Australian Registry 2019, and 8,9% Swedish Registry 2019).

Η μονοδιαμερισματική αρθροπλαστική συστήνεται σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας (> 60 ετών), ως θεραπεία της αρθρίτιδας αυστηρά ενός διαμερίσματος και σε ασθενείς με μικρό σωματικό βάρος. Η ραιβότητα του γόνατος δεν πρέπει να είναι >10⁰ και η βλαισότητα >5⁰. Ο πρόσθιος χιαστός πρέπει να είναι επαρκής όπως και η κινητικότητα του γόνατος (κάμψη>90⁰, έλλειμα έκτασης <10⁰).

Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου είναι η μικρότερη προσπέλαση, η ευκολότερη μετεγχειρητική αποκατάσταση, η ταχύτερη κινητοποίηση και η περισσότερο φυσιολογική αίσθηση του γόνατος. Επειδή απαιτείται απόλυτη ακρίβεια κατά την τοποθέτηση των προθέσεων η πρώτη εφαρμογή ρομποτικών βραχιόνων έγιναν στις επεμβάσεις αυτές. (εικόνα 5). Η ολική αρθροπλαστική γόνατος θεωρείται πιο ασφαλής επιλογή μια και οι μονοδιαμερισματικές αρθροπλαστικές εμφανίζουν 3-πλάσιο ποσοστό αναθεωρήσεων (Australian Registry 2019).

Ολική Αρθροπλαστική γόνατος

Είναι μια από τις συχνότερες επεμβάσεις στην Ορθοπαιδική. To 2019 έγιναν περίπου 1.000.000 αρθροπλαστικές γόνατος και α αριθμός τους το 2040 αναμένεται να αυξηθεί κατά 400%. Στην ολική αρθροπλαστική αντικαθίστανται όλη η επιφάνεια του γόνατος (έσω και έξω διαμέρισμα και ενδεχόμενα η επιγονατιδομηριαία άρθρωση) με μεταλλική πρόθεση.

Ενδείξεις

Η ολική αρθροπλαστική γόνατος ενδείκνυται σε ασθενείς με αρθρίτιδα γόνατος με σημαντικό πόνο, δυσκαμψία και αδυναμία βάδισης. Πριν την ολική αρθροπλαστική πρέπει να έχουν εξαντληθεί όλες οι ενδεικνυόμενες μορφές συντηρητικής αγωγής και έχουν εξηγηθεί όλες οι πιθανές εναλλακτικές θεραπείες.

Σήμερα υπάρχει μεγάλη εξέλιξη στις αρθροπλαστικές του γόνατος.

Η προσπέλαση είναι μικρότερη 10-12 εκατοστά στην οποία αποφεύγεται η κάκωση του τετρακεφάλου (MIS, Minimal Invasive Surgery).

Οι αναγκαίες οστεοτομίες γίνονται είτε με νέα μεγάλης ακρίβειας εργαλεία που αντιστοιχούν στις προθέσεις, είτε με εξατομικευμένα εργαλεία (PSI, patient specific implants), είτε μετά καθοδήγηση με ΗΥ ή άλλα απλούστερα όργανα, είτε με βοήθεια ρομποτικών βραχιόνων. Η ακρίβεια και η επαναληψιμότητα των οστεοτομιών έχει βελτιωθεί με όλες τις παραπάνω μεθόδους.

Οι προθέσεις που αποτελούν την ολική αρθροπλαστική του γόνατος είναι η μηριαία πρόθεση, η κνημιαία πρόθεση και η πρόθεση της επιγονατίδας. Οι προθέσεις αποτελούνται από κράματα Cr-Co, έχουν βελτιωθεί σχεδιαστικά ώστε να επιτρέπουν καλύτερη κύλιση και αντοχή.

Τύποι αρθροπλαστικών γόνατος.

Υπάρχουν πολλοί τύποι και πολλά διαφορετικά μοντέλα σε κάθε έναν από αυτούς του τύπους με μεγαλύτερες ή μικρότερες διαφορές.

Α) Μη συνδεδεμένη επιφανειακή αρθροπλαστική γόνατος

• Διατήρηση οπίσθιου χιαστού συνδέσμου
• Υποκατάσταση οπίσθιου χιαστού συνδέσμου

Β) Συνδεδεμένη ολική αρθροπλαστική γόνατος

• Ημι-συνδεδεμένη
• Πλήρως συνδεδεμένη αρθροπλαστική τύπου «μεντεσέ»

Το πολυαιθυλένιο που τοποθετείται στην κνημιαία πρόθεση μπορεί να είναι σταθερό (fixed)  ή κινητό (mobile). Μια ομάδα αρθροπλαστικών έχει ειδική κατασκευή και ανάλογο πολυαιθυλένιο ώστε να μιμείται την έσω περιστροφή του γόνατος (medial pivot shift).

Σταθεροποίηση της αρθροπλαστικής γόνατος

Σε αντίθεση με τις αρθροπλαστικές του ισχίου η σταθεροποίηση των προθέσεων στο γόνατο γίνεται με την χρήση ακρυλικού πολυμερούς (τσιμέντο). Εξακολουθούν και χρησιμοποιούνται, σε μικρότερα ποσοστά, με επιτυχία αρθροπλαστικές γόνατος χωρίς τσιμέντο ή υβριδικού τύπου (μηριαία πρόθεση χωρίς τσιμέντο και κνημιαία πρόθεση με τσιμέντο).

Άξονας του σκέλους μετά την αρθροπλαστική γόνατος

Ο χρυσός κανόνας που οδήγησε σε επιτυχημένες αρθροπλαστικές τα τελευταία χρόνια είναι η επίτευξη ευθυγράμμισης σύμφωνα με τον μηχανικό άξονα (ΜΑ) του σκέλους. Ο μηχανικός άξονας φόρτισης διέρχεται από το κέντρο της κεφαλής του ισχίου, το κέντρο του γόνατος και το κέντρο της ποδοκνημικής άρθρωσης. Σε αυτή την ευθυγράμμιση η πρόθεση του γόνατος τοποθετείται παράλληλα προς το έδαφος (κάθετα προς τον ανατομικό άξονα της κνήμης) και του μηρού σε βλαισότητα 5-7⁰ ως προς τον ανατομικό άξονα του μηρού (κάθετα προς τον μηχανικό άξονα του μηρού). Τα τελευταία χρόνια διερευνάται η θεωρία της λειτουργικής ευθυγράμμισης (Λ.Ε). Σύμφωνα με αυτή την θεωρία ασθενείς με ιδιοσυστατική ραιβότητα γονάτων δεν μπορούν να συνηθίσουν την ευθυγράμμιση του μηχανικού άξονα και παρουσιάζουν μικρά ποσοστά ευχαρίστησης μετά από την αρθροπλαστική. Προτείνουν να τοποθετείται η αρθροπλαστική ανάλογα με την ιδιοσυστατική ευθυγράμμιση. Η κνημιαία πρόθεση τοποθετείται έτσι όχι κάθετα προς τον ανατομικό άξονα της κνήμης αλλά σε ραιβότητα 3-5⁰. Η θεωρία αυτή είναι δημοφιλής σε χειρουργούς που χρησιμοποιούν καθοδήγηση με ΗΥ ή ρομποτικό βραχίονα. Η θεωρία αυτή είναι υπό διερεύνηση και η αποκατάσταση του μηχανικού άξονα αποτελεί τον χρυσό κανόνα σήμερα.

Βασικά τεχνικά θέματα για μια επιτυχή αρθροπλαστική γόνατος

• Αποκατάσταση μηχανικού άξονα σκέλους
• Διατήρηση ύψους αρθρικής επιφάνειας
• Εξισορρόπηση συνδέσμων και σταθερότητα σε όλο το εύρος κίνησης
• Διατήρηση φυσιολογικής γωνίας Q για φυσιολογική κίνηση επιγονατίδας.

Επιπλοκές ολικής αρθροπλαστικής γόνατος

Διεγχειρητικές

1. Κάκωση αγγείων, νεύρων (περονιαίο ν., ιγνυακή αρτηρία)
2. Ρήξη εκτατικού μηχανισμού (επιγονατιδικός σύνδεσμος)
3. Διεγχειρητικό κάταγμα μηριαίου οστού ή κνήμης

Απώτερες

1. Άσηπτη χαλάρωση της αρθροπλαστικής γόνατος. Είναι η απώλεια της σταθερότητας της σύνδεσης των προθέσεων με τα οστά της κνήμης ή και του μηριαίου. Συχνότερο αίτιο είναι η οστεόλυση που προκαλούν τα μακροφάγα που ενεργοποιούνται από την παρουσία προϊόντων φθοράς του πολυαιθυλενίου. Χαλάρωση μπορεί να οφείλεται και σε μηχανικούς λόγους όπως κακός άξονας, κακή χειρουργική τεχνική, υπερκαταπόνηση.
2. Αστάθεια, υπεξάρθρημα. Συμβαίνει όταν οι πλάγιοι σύνδεσμοι δεν έχουν εξισορροπηθεί με αποτέλεσμα να χάνεται η επαφή μεταξύ των προθέσεων.
3. Πόνος. Αναφέρεται βιβλιογραφικά σε ποσοστό 20% πόνος που δεν μπορεί να διευκρινιστεί. Με τις νεότερες προθέσεις και τεχνικές το ποσοστό αυτό έχει μειωθεί.
4. Φθορά πολυαιθυλενίου, οστεόλυση. Μετά από πολλά έτη το πολυαιθυλένιο μπορεί να υποστεί φορά στην επιφάνεια τριβής του με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν μικροσωματίδια που προκαλούν οστεόλυση και χαλάρωση.
5. Περιπροθετική λοίμωξη
6. Περιπροθετικό κάταγμα ως συνέπεια τραύματος ιδιαίτερα όταν συνυπάρχει οστεοπόρωση
7. Αρθρίτιδα επιγονατίδας. Η αρθρική επιφάνεια της επιγονατίδας αντικαθίσταται με τεχνητή κατά περίπτωση. Όταν δεν έχει αντικατασταθεί είναι ενδεχόμενο να παρουσιάσει αρθρίτιδα και πόνο λόγω τριβής με την μεταλλική μηριαία πρόθεση και να χρειαστεί νέα επέμβαση αντικατάστασής της.
8. Κακή ευθυγράμμιση και κακή κύλιση της επιγονατίδας. Η ευθυγράμμιση και σωστή κινητικότητα της επιγονατίδας στην επιγονατιδομηριαία άρθρωση είναι κρίσιμης σημασίας για την επιτυχία της αρθροπλαστικής.
9. Σύνδρομο κρότου επιγονατίδας (patellar clunk syndrome). Πολλές φορές σχηματίζεται στο άνω όριο της επιγονατίδας μια μικρή μάζα μαλακών μορίων που εμπλέκεται στην κίνηση της επιγονατίδας κατά την κάμψη- έκταση του γόνατος προκαλώντας αναπήδηση. Αντιμετωπίζεται με αρθροσκοπική αφαίρεσή της.
10. Δυσκαμψία γόνατος. Μια σπάνια αλλά πολύ δυσάρεστη επιπλοκή που μπορεί να οφείλεται είτε σε τεχνικά σφάλματα κατά την αρθροπλαστική ή σε σχηματισμό ίνωσης που δεν επιτρέπει την κινητικότητα του γόνατος. Αντιμετωπίζεται αρχικά συντηρητικά με φυσικοθεραπεία και κινητοποίηση του γόνατος υπό αναισθησία. Επί αποτυχίας γίνεται αναθεώρηση της αρθροπλαστικής με νέα επέμβαση.
11. Εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση και πνευμονική εμβολή

Νοσηλεία

Η ολική αρθροπλαστική γόνατος γίνεται σήμερα με διαχείριση ταχείας αποκατάστασης. Στις επεμβάσεις ταχείας αποκατάστασης ο ασθενής παραμένει νοσηλευόμενος από 0 έως 1 ημέρα.

Μετεγχειρητική πορεία

Για την ομαλότερη αποκατάσταση χορηγείται πολυπαραγοντική αναλγητική αγωγή από του στόματος με τραμαδόλη (κεντρικώς δρων οπιοειδές αναλγητικό), παρακεταμόλη και ΜΣΑΦ. Η αγωγή χορηγείται συστηματικά και όχι επί πόνου. Τα ΜΣΑΦ βοηθούν πολύ σε  απαλλαγή από τον πόνο και το οίδημα καταστέλλοντας την φυσιολογική τοπική φλεγμονώδη αντίδραση στο χειρουργικό τραύμα. Πολλές φορές η λήψη των ΜΣΑΦ δεν είναι δυνατή λόγω υποκειμένων παθήσεων. Συστήνεται επίσης συστηματική παγοθεραπεία.

Εκτός από τα παυσίπονα ο ασθενής λαμβάνει συστηματικά αντιθρομβωτική αγωγή για τουλάχιστον 2 εβδομάδες (συνηθέστερα 30 ημέρες) μετά την επέμβαση και φορά αντιθρομβωτικές κάλτσες διαβαθμιζόμενης συμπίεσης.

Τέλος δίδονται οδηγίες για κινητοποίηση-βάδιση και ασκήσεις του γόνατος.

---

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΓΟΝΑΤΟΣ

Αποτελέσματα – Επιβίωση ολικής αρθροπλαστικής γόνατος

Η ολική αρθροπλαστική είναι σήμερα η μόνη αξιόπιστη λύση στην αρθρίτιδα τελικού σταδίου του γόνατος. Ο ασθενής απαλλάσσεται από τον αναπηρικό πόνο και την δυσκαμψία και επανέρχεται στις καθημερινές δραστηριότητές του. Μετά από την αρχική μετεγχειρητική περίοδο ο ασθενής μπορεί να επανέλθει στην εργασία του μετά από 6 βδομάδες έως 2 μήνες. Πλήρης αποκατάσταση αναμένεται μετά τους 3-6 μήνες. Παλαιότερες δημοσιεύσεις αναφέρουν ότι το 20% των ασθενών έχει μικρότερη από την αναμενόμενη ικανοποίηση μετά την αρθροπλαστική γόνατος. Τα αποτελέσματα αυτά βελτιώθηκαν με νέες προθέσεις και τεχνικές.

Η αρθροπλαστική είναι τεχνητή άρθρωση και κάποτε μπορεί να παρουσιάσει προβλήματα και να χρειαστεί να αντικατασταθεί (αναθεωρηθεί). Η επιβίωση εξαρτάται από την ποιότητα των προθέσεων και την χειρουργική τεχνική. Σε έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Lancet (2019) και αφορούσε στην διερεύνηση της επιβίωσης 300.000 ολικών αρθροπλαστικών από το Αγγλικό και Φινλανδικό αρχείο καταγραφής αρθροπλαστικών η επιβίωση στα 15 χρόνια ήταν 93% και στα 25 χρόνια 82,5%. Αρχείο  καταγραφής αρθροπλαστικών δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Τα αρχεία αυτά παρακολουθούν όλους τους ασθενείς ανεξαιρέτως πρόθεσης, χειρουργικής τεχνικής κ.λπ. Σε μεμονωμένες επώνυμες δημοσιεύσεις από εξειδικευμένα κέντρα και χειρουργούς αναφέρονται μεγαλύτερα ποσοστά επιβίωσης 95% στην 15-ετία και 90% στην 25-ετία.

---

---

Αποποίηση Ευθύνης

Οι μέθοδοι που περιγράφονται ακολουθούνται γενικά από την ομάδα μας. Σε κάθε ασθενή μπορεί να κριθούν αναγκαίες αλλαγές και το αποτέλεσμα να είναι διαφορετικό από αυτό που κατά κανόνα συμβαίνει. Οι πληροφορίες που αναφέρθηκαν εξατομικεύονται και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αυτοδιάγνωση ή θεραπεία. Ο Ορθοπαιδικός αρθροπλαστικών Ισχίου που θα επιλέξετε θα σας αναλύσει περισσότερα αν έχετε απορίες. Παρόλο που η αρθροπλαστική ισχίου είναι μια εξαιρετικά επιτυχημένη επέμβαση και η ομάδα μας διαθέτει εμπειρία 3 δεκαετιών στην επέμβαση αυτή (χιλιάδες επεμβάσεις ), κανείς Ιατρός -πουθενά στον κόσμο- (εφόσον είναι ειλικρινής) δεν μπορεί να εγγυηθεί 100% για το αποτέλεσμα. Επίσης κάθε ασθενής είναι διαφορετική περίπτωση και επομένως αντιμετωπίζεται με διαφορετικό τρόπο, η αποκατάσταση μπορεί να διαφέρει χρονικά και ποιοτικά. Η επιτυχία της επέμβασης εξαρτάται και από τον ασθενή (λήψη προληπτικών μέτρων, εφαρμογή εξατομικευμένων συστάσεων). Η χρονική επιβίωση της αρθροπλαστικής συνάγεται από δημοσιευμένες βάσεις δεδομένων και μπορεί να διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή. Γενικά οι παραπάνω πληροφορίες δεν συνιστούν γραπτή υπόσχεση και βάση για άσκηση αστικών διεκδικήσεων. Ο Ιατρός δεσμεύεται να ακολουθήσει την Ιατρική δεοντολογία, να κάνει ότι είναι ανθρωπίνως δυνατόν και να χρησιμοποιήσει την μεγάλη πείρα του για να αποφύγει δυνητικές επιπλοκές (διεγχειρητικές και μετεγχειρητικές).